O auditorio de Castrelos cumpriu sesenta anos o 13 de xullo de 2017, un día antes de acoller o primeiro concerto da tempada, A Orella de Van Gogh, que convocou ao redor de 10.000 espectadores. Neste tempo pasou por distintas etapas ata consolidarse como un referente en actuacións musicais.
Tal e como recollen as “Memorias Municipais”, ata os sesenta programou principalmente teatro e ballet. Pero foi nos oitenta cando se converteu nunha cita obrigada para os grupos da Movida e artistas do circuíto internacional de concertos. Así, pois tomando de media cinco concertos principais por tempada, superáronse as 200 grandes citas musicais, chegando a convocar ata 30.000 espectadores en cheos absolutos con Mike Oldfield, en 1993; Metallica, en 1999; Oasis, en 2002; Frank Ferdinand, en 2006: Mika, en 2010 ou Melendi, en 2013.
A principal característica do auditorio de Castrelos é contar con 9.000 localidades gratuítas nas bancadas (o que nas súas orixes denominouse a galería), por encima do recinto de pago, cunha capacidade para 5.000 entradas de pé ou 2.500 en cadeiras. O aforo total rolda 14.000 espectadores, que sumando os arredores, desde onde tamén é visible o escenario pode chegar a duplicarse. Para enchelo é necesario un poder de convocatoria á altura dos grandes festivais internacionais, algo que con The Pretenders alcanzouse de novo. Miles de persoas congregáronse nos arredores, revivindo a atmosfera da súa época dourada na década dos 90.
En 2015 Castrelos empezou a saír dunha crise na que tocou fondo en 2011, onde a única actuación destacable foi Bad Religion, como bronche a Ou Marisquiño. Os programadores apostaron por recintos pechados, co pago obrigado de entrada. En primeiro lugar apareceu o Ifevi, que ofertou algún artista de culto como Fonsi, que coincidiu coa actuación de Miguel Bosé, precisamente en Castrelos. Pero foi a incorporación do Auditorio de Beiramar, o que máis lle afectou.
Na proposta actual busca un equilibrio entre os concertos programados para ambos os espazos: cinco no parque e tres no Mar de Vigo.
Fonte: xornal Atlántico.