Parque Raíña Aragonta

Un pouco de historia…:

Trátase dun parque dedicado á raíña galega Aragonta e inaugurado en 2008. Está dedicado a esta nobre galega que, durante un breve período de tempo, foi reina consorte dos reinos de Galicia e León. Nada no seo dunha familia aristocrática, estivo emparentada con Ilduara Eriz e o seu fillo, o bispo Rosendo (907-977), fundador do Mosteiro de Celanova.

En 922 casou con Ordoño II (rei de Galicia entre 910-914 e tamén de León entre 914-924), entón viúvo, pero o seu matrimonio durou apenas un ano. Segundo o bispo Sampiro, o motivo da separación foi que o monarca xa non lle agradaba; e logo fixo unha digna confesión por iso. De feito, no ano 923 o rei optou por un matrimonio máis interesante desde o punto de vista político, decidindo casar con Sancha, filla do rei García de Navarra. E é que no século X o matrimonio pouco tiña que ver co amor e a capacidade de atraer, e moito coa conveniencia e o poder.

Ordoño morreu no 924, un ano despois da separación, mentres que Aragonta viviu ata o 976, ano no que faleceu no mosteiro de Santa María da Saceda (Salceda) que fundou aproveitando as propiedades do seu irmán Pelayo que tiña para coidar a Coroa do Ceo, en palabras do Pai Flórez. Precisamente en compañía de Pelayo, Aragonta aparece convocando e participando nunha asemblea na que defendía os dereitos de propiedade herdados dos seus antepasados ​​na comarca do Salnés. Grazas á mediación do bispo Sisnando de Santiago, os descendentes de Aragonta e o seu irmán obteñen parte dos beneficios das salinas que os aldeáns construíron sen o seu permiso. Cando a ex raíña xacía prostrada por mor dunha grave enfermidade, ela, sentíndose peor, pediu acubillo ao seu curmán San Rosendo, quen respondeu á demanda e partiu de Celanova para visitar Aragonta, pero ao subir os montes da Franqueira tivo unha revelación divina pola que lle anticiparon que a raíña xa morrera.

Así acabou Aragonta os seus días no seu convento de Salceda, onde alcanzou,  segundo Flórez, máis riquezas e honras na pobreza e abstracción do Mosteiro, que na soberanía do Trono.

O parque conta cun Skate Park, que permite a práctica de modalidades como skateboarding, patinaxe agresivo, roller, snakeboard, BMX ou scooter freestyle entre outras, para que os aficionados ás diferentes modalidades de skate poidan disfrutar das instalación dunha forma máis segura.

As pérgolas situadas ao redor da zoa central do parque foron diseñadas en coautoría co arquitecto Félix Gómez Pousa, que presentou o proxecto nun concurso de arquitectura. Dada a pendente preexistente os arquitectos adoptaron como solución o que entenden como unha interpretación dos “socalcos” e as parras tradicionais trasladadas á esfera pública.

No proxecto, distintos tipos de pavimento proporcionan unha lectura diferenciada das devanditas áreas que direcciona usos dominantes (espazos de xogo para nenos, áreas sosegadas para persoas maiores, bancadas en zonas para audiencia con superficie dura nun posible palco eventual etc). Garantízanse as circulacións peonís de atravesamiento do propio parque, facilitando a interconexión e inmediatez, sen negar por iso os percorridos espontáneos e o disfrute do espazo sobre o céspede.

Intención que queda manifesta polos arquitectos na propia pérgola deseñada, que se desliga dos percorridos predominantes para incentivar o uso de espazos agora tamén especiais por atoparse á sombra. Sombra esta coa que os arquitectos pretenden evocar o mito/personaxe (repleto de lagoas históricas) que dá nome ao propio parque: “Parque Raíña Aragonta”.